شب است و دنیا تاریک، ظلمت همه جا را فرا گرفته است.

خیمه ای کوچک، با چشمه ای به وسعت تاریخ، در دشت تفتیده کربلا بر پاست

حسین فاطمه (س)، با اندک یاران با وفا و قسم خورده که چون پروانه به دور نور مقتدایشان گرد آمده‌اند.

یارانی که حسینی شده‌اند

همان دلهای عاشقی که می‌طپند برای حسین (ص) و مشتاقانه در انتظار لقاء رب هستند!

عزم ها آینده را نشانه رفته است.

جمع، جمع عشّاق است!

ملائکه، چه خوش به تماشا نشسته‌اند!