روز موعود فرارسید. صف به صف، آمدند خدمت مولا و اذن میدان و اذن نصرت خواستند اما صحنه،صحنه درس و الگوی نجات بشر بود. چه

دغدغه مندان از ملائک چه دلسوزان از جنیان، فقط سوختند و عاشورا را نگریستند.

مَلَک لحظه‌ای غفلت از مولایش ندارد،. چونان مویه می‌کند، که انسان به گرد پایش هم نرسد. به بهانه کوچکترین نشانه ای از مولا، مویه

سرمیدهد و خود را مهیای روز انتقام می‌کند تا عزاداری اش، صرفا تسکین دهنده نباشد.