زمین زیرپایشان ، مواج، و از گرمی، به سرخی میگرائید

جهنم شان را با خود حمل میکردند

آنقدر درگیر خود بودند که یارای نگریستن به آسمان را نداشتند

 و آسمان پرتلاطم  و درخشان از منظومه‎ ستارگانی که به سوی خورشید نورانی، شناور بودند

ستارگانی که انگار نورشان را از خورشید میگرفتند

خورشید مادری مهربان، که ستارگانش به سویش برمیگردند.