ابالفضلا مشو غافل          نخوابی در شب عاشر

کاروان در محاصره.

بدی و سیاهی همه خوبی را احاطه کرده بود.

ابوالفضل با قامتی ایستاده در غروب خورشید، حریم را پاسداری می کرد.

شب عاشورا، مهلتی برای ابراز عبودیت بیشتر در پیشگاه پروردگار عالم بود.

شب عاشورا، میزانی برای تعیین خیر و شر بود.