قدیریان: خون شهدا، تقاص کم‌کاری‌های فرهنگی هنری ماست
عبدالحمید قدیریان که به پاسداشت شهدای مدرسه سیدالشهدای افغانستان تابلوی نقاشی «دختران مکتب سیدالشهداء (ع)» خلق کرده است، در مورد دغدغه‌های خود از تولید این اثر به خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری، گفت: سال‌های طولانی است که برادران و خواهران ما در افغانستان درگیر جنگ هستند. خداوند لعنت کند نیروهای بیگانه‌ای را که منطقه را به آتش کشیدند. سال‌های سال است که مردم این منطقه را به شهادت می‌رسانند و ظلم‌های بسیاری به آن روا می‌دارند. افغانستان نیز یکی از این کشورهایی است که به آن ظلم بسیار شده است.
وی افزود: پرچم‌های متعددی که در افغانستان بالا رفته است و درگیری میان آنها، مردم را به خاک و خون کشیده است. فاجعه بمب‌گذاری در مدرسه سیدالشهداء (ع) و کشته شدن بیش از ۶۰ دختر نوجوان افغانستانی فراتر از توحش بود. این انفجار دل همه انسان‌های بیدار را به درد آورد.
قدیریان ادامه داد: پس از وقوع این انفجار و دریافت مشروح اخبار آن تا چندین روز متوالی درگیر این حادثه بودم. وقتی به مادران و بازماندگان این شهدا فکر می‌کردم بسیار رنج می‌کشیدم، چرا که در طول سال‌های گذشته شهادت دوستانم را دیده بودم و شاهد دلتنگی‌های دردآور مادران آنها بودم. به همین دلیل دست به قلم شدم.
وی با اشاره به یافتن مفاهیم عمیق و حرکت در لحظات نقاشی کردن، اذعان کرد: بهترین حالت تعمق و تفکر برای یک نقاش زمانی است که نقاشی می‌کند. لحظات نقاشی فضای تنهایی را به ارمغان می‌آورد که موجب حرکت نقاش در عمق معنای مفاهیم می‌شود. به این ترتیب آغاز به کار کردم.
قدیریان در ادامه گفت: در تابلوی نقاشی «دختران سیدالشهداء (ع)» تصویر دختران نوجوان افغانی که به شهادت رسیده‌اند را به تصویر کشیدم که در بهشت با لذت و شادی در میان گل‌ها در حرکتند؛ چرا که می‌دانند در جوار امام خود هستند.
این هنرمند هنرهای تجسمی افزود: تصور می‌کنم که از نگاه معرفتی، این تابلو موجب آرامش دل مادران این شهدا می‌شود، چرا که می‌بینند فرزندان شهیدشان در بهشت و در کنار امامشان حضور دارند.
قدیریان با انتقاد از برخی از مسئولین فرهنگی، تأکید کرد: بخشی از خون شهدای ایرانی عصر حاضر در سوریه، عراق و افغانستان بر گردن مسئولین فرهنگی و هنرمندان ما است؛ چرا که ما با کم‌کاری‌هایمان در انتقال فرهنگ دینی و نگاه قرآنی راه را برای این خون‌ریزی‌ها باز کردیم.
وی اضافه کرد: بخش دیگری از این خون‌ها به گردن اهل علم است. کسانی که مطلب و معارف الهی و قرآنی را استخراج نکرده و به گروه‌های فرهنگی و