دیاران، جنیانی دخانی هستند که در زمان حضرت نوح با دعای ایشان آنها محدود شدند و از انسانها فاصله پیدا کردند. این موجودات همچون

مرتاض های یکجا نشسته‌ی ساکت می­باشند که بعضا تصاویری از آنها در حالاتی عجیب و نشسته در کنار هم، که در کتیبه­های طولانی­ترین

تمدن مشرکانه و شیطانی در مصر باستان هم قابل مشاهده می­باشد. که شأنی کاربردی برایشان، لحاظ کرده‌اند. انگار نیرو مخصوص­هایی

درخدمت اهداف و ماموریت­های کلان ِحاکمیت‌اند. که هیچ چیز، تمرکزشان را برهم نمی‌زند. آنها با خواندن اوراد سعی در تولید طلسماتی قوی

دارند تا در زمان‌های مشخص به یاری اهداف ابلیس و ابلیسیان بشتابند.

حال در دوران معاصر، دور از ذهن نیست که شیطانی­ترین حکومت­ها و خرده رژیم­ها، با دوپینگ چنین نیرومخصوص­هایی، تأثیرگذاری‌ای، بسیار

بیشتر از عِدّه و عُدّه انسانی­شان، در دنیا را باعث شوند؛ تا در تقابل با حکومت توحیدی، در بزنگاهِ نابودی، به خیال خود  چنین برگ برنده­ای را

به میدان آورده تا مناسبات نبرد را تغییردهند. بر خلاف انسان مادی که با تمرکز روزافزون بر ابزارهای فناورانه، قدرت خود را افزایش می­دهد، با

سازوکاری متفاوت، کار انجام می‌دهند.