عبدالحمید قدیریان هنرمند نقاش و طراح صحنه شناخته شده که با یک اثر در نمایشگاه سوگ آفتاب  با موضوع امام خمینی (ره) حضور دارد، در پاسخ به خبرنگار تجسمی موج در مورد نتایج و لزوم برگزاری نمایشگاه های هنری با موضوعات انقلابی و مذهبی گفت: برپایی نمایشگاه به ویژه در باره چنین موضوعاتی، برای مخاطب حکم ذکر گفتن را دارد. ما در طول عمرمان به کرات ذکر می گوئیم، ممکن است سی سال ذکر بگوئیم، ولی شاید تنها یک یا دو بار از آن ذکرها به اذن الهی ما را به خود بیاورد تا به حقایق پیرامون خود توجه و از آنها درس بگیریم. چنین نمایشگاه هایی جدای از اینکه برای موسسات و نهادهای فرهنگی به نوعی گزارش کار است ولی برای مخاطبان آثار، یک جور ذکر و یادآوری است که شاید به خود بیایم و ببینم که سهم ما در اشاعه این فرهنگ چه بوده است و اینقدر در پی مواخذه دیگران نباشیم.

وی افزود: وقتی به چنین نمایشگاهی که یادآور امام عزیزمان است می ­آیم، و طبیعتاً آرمانها و اهداف انقلاب را به یاد می ­آورم، دوست دارم بدانم که به عنوان یک فرد ایرانی تاثیرم در اشاعه فرهنگ انقلاب چقدر بوده است، ولی با هرمعیار و از هر زاویه ­ای به فرهنگ مرتفع امام(ره) و انقلاب و نسبتش با فرهنگ کنونی نگاه میکنم، شرمنده امام (ره) و انقلاب می شوم. تصورم این است که با توجه به فرهنگی که در این سالها به آن پرداخته ایم، جملگی باید شرمنده باشیم. مخصوصاً در موضوعات مذهبی؛ از آنجایی که فرمان فرهنگ و معارف دینی در دست افرادی قد کوتاه هست، امام(ره) را تنها حد و اندازه فهم اندکشان تعریف و به نسل جدید معرفی نموده اند و هیچ جا به جایگاه مرتفع و علت رشد و دورنمای فهم الهی امام(ره) نپرداختند و به دیگران هم اجازه حرکت در تولید معارف الهی و شکافتن ابعاد بی بدیل امام(ره) ندادند.

این هنرمند انقلابی ادامه داد: من شرمنده امام(ره) و انقلاب هستم، چرا که نسل جوان جامعه ای که در آن زندگی می کنم امام(ره) را فردی سیاسی می پندارند، در صورتی که کوچکترین، نازلترین قطعه وجودی امام(ره)، ویژگی سیاسی‌اش بود. بُعد سیاسی امام(ره) معلول علت عظیمی است که ما در فرهنگ به آن نپرداخته ایم، در حالی که اصولاً انقلاب شد تا آن ابعاد فرهنگی و معرفت الهی گسترش یابد؛ متأسفانه در سالهای اخیر آن نگرانی که در بعد فرهنگی رهبر معظم انقلاب مدام از آن شکوه می­کنند به جایی رسیده که شعارهای مردم و مسئولین که در روزهای سخت اوایل انقلاب و در دوران جنگ تحمیلی که ۸۴ کشور بر ما می تاختند و کمبود امکانات زیستی مناسب که مردم را تحت فشار قرار داده بود، شعارها بیانگر اشتیاق ملت به برپایی زمینه سازی ظهور حضرت حجت (عج) بود؛ ولی در انتخابات اخیر شاهد آن هستیم که کاندیداها همچون کمونیستهای اوایل انقلاب، شعار کار و مسکن سر دادند.

امام را به یک شاخص سیاسی نزول داده ایم

وی در بخش دیگری از سخنانش تصریح کرد: در بعد فرهنگ انقلاب، ما امام(ره) را تنها به عنوان یک شاخصه سیاسی مطرح کردیم نه کسی که دارای ابعادی الهی است؛ البته در سالهای اخیر شاهد آن بودیم که حتی در بعد سیاسی هم از امام(ره) تبعیت نکردیم و تنها به آموزه های خود که بر گرفته از فرهنگ غرب است عمل نمودیم. در حالی امام(ره) به عنوان یک موضوع فرهنگی ظرفیت آن را داشت و دارد تا ما بتوانیم با نگاه درست به ابعاد او تا حدودی به فرهنگ اهلبیت (ع) نزدیک شویم و بتوانیم در مسیر ایجاد تمدن ایرانی – اسلامی که بر گرفته از فرهنگ الهی اهلبیت ع است حرکت کنیم.

این هنرمند فعال در حوزه تجسمی و سینما افزود: قطعاً اهلبیت (ع) دارای درجات رفیعی هستند و برای ما که از کمبود معرفت قرآنی در میان اهل علم رنج می­بریم، موضوعیت شناخت امام(ره) می تواند به عنوان یک شاخصه و الگوی دست یافتنی ما را راهنما باشد. او کسی است که در همین دنیا و در همین زمانه زندگی می کرد، ولی با درک محضریت اهلبیت ع توانست از نصرت آنان بهرمند شود و آن رشد عجیب را لایق گردد، کسی که بعد از ۱۴۰۰ سال، خداوند به او اذن داد تا در مسیر تحقق برنامه سیر تکاملی بشریت، همچون یک ابزاری در دستان امام زمان (عج)، مجرایی باشد برای انجام امر الهی تا بشریت را وارد مرحله جدیدی از برنامه های زمینه سازی ظهور کند.

قدیریان در ادامه تاکید کرد: اینکه به اذن الله یک نفر در سیر سلوکی به چنین جایگاهی می رسد و چنین توفیقی به دست می آورد، همان بُعد فرهنگی انقلاب است که ما به آن نپرداخته ایم.

لزوم تبیین ابعاد وجودی امام برای درک حرکت فرهنگی انقلاب

این هنرمند عرصه هنرهای تجسمی و نمایشی با بیان اینکه ما یا از این سوی بام می افتیم یا آن سو، اظهار داشت: یا آن قدر امام خمینی را نازل کرده ایم که هر کسی در کوچه و خیابان، به خودش اجازه می دهد که ایشان را قضاوت کند و یا از سوی دیگر، از آسمانی بودن امام(ره) با آنچنان جملات به ظاهر ادیبانه و کلی گویی سخن می­گوییم که قابل بهربرداری برای مخاطبان و طالبان مسیر سلوکی امام(ره) نیست. در صورتی که امام(ره) با آن سادگی و لطافت روح یک شاخصه جذاب و دوست داشتنی است و مرامش برای همگان قابل بهربرداری است و دلیل این مدعا هم دوران دفاع مقدس است که از نوجوان ۱۳ ساله تا پیرمرد سالخورده از او بهره بردند و آن حماسه ها را ایجاد نمودند.

قدیریان باز هم به آسیب شناسی رفتار فرهنگی متولیان فرهنگی پرداخت و گفت: اگر ما با این دید نگاه می کردیم و آن بعد وجودی امام(ره) و علت العللش را باز می کردیم و به آن می پرداختیم و تبیینش می کردیم، شرایط فرهنگی بسیار متفاوتی را شاهد بودیم. البته قبول دارم که شناخت ابعاد «بالایی» امام(ره) کار سنگین و سختی است و نیاز به کسانی دارد که ارتفاع گرفته و تقوای لازمه را دارا باشند؛ به نظر می رسد که تعداد بسیار اندکی از علما توان ورود به این موضوع را دارند. فهم امام برای اهل علم سخت است چه برسد برای جوانانی که او را ندیده و درک نکرده اند!

این هنرمند با تاکید بر اینکه فهم ابعاد فرهنگی و معنوی امام(ره) و انقلاب مبحث سنگینی است، افزود: معلمان دین باید خود را ظرفی برای فهم امام خمینی(ره) می کردند و بر اساس آن تحلیل می دادند، تا جوانان در مباحث دینی، با مکتب امام رشد پیدا کنند، نه با مکتبی که ثمره اش این رفتارهایی است که الان به اسم دین در جامعه می بینیم، بطوری که حتی خود آقایان شاکی و طلبکارند و از مردم سبقت گرفته ژست اپوزیسیون به خود گرفته اند! اگر اهل علم می آمدند و جوانان را که در عین خامی با تمام وجود سفره دلشان را باز کرده و می گفتند ما را به هر سو که می خواهید ببرید، در مسیری که امام رفته بود می بردند، شاید الان ما در قله ای دیگری بودیم.

عبدالحمید قدیریان در پایان اظهار داشت: واقعیت این است که خداوند به عنوان رب العالمین طبق برنامه خود برای برپایی ظهور، صحنه های پیش رو را ایجاد و مدیریت می کند تا صالحین رشد کنند و در مسیر برنامه های الهی حرکت نمایند. طبق آیاتی که در طول سالهای بعد انقلاب شاهد آنها بودیم، می دانیم که خداوند این انقلاب را نصرت می کند و کم کاری ها و اشتباهات ما را جبران و حل خواهد کرد ولی این سوال همچنان باقی است که من به عنوان یک فردی که این دوران را درک کرده ام چقدر به وظایفم عمل کرده ام و آیا آمادگی آن را دارم که در روز قیامت جواب این برکت عظیم الهی را بدهم؟ خدایا دستم را بگیر!